Nederland behoort tot de meest vooruitstrevende landen op het gebied van 3D printen. Veel van de innovatie vindt plaats in en rondom hoofdstad Amsterdam, maar ook andere plaatsen timmeren in toenemende mate aan de weg. Een van die steden is Eindhoven, waar diverse interessante ontwikkelingen plaatsvinden waar wij in het verleden meermaals over hebben bericht. Deze week vindt er bovendien de Dutch Design Week plaats, waarin 3D printing een prominente rol vertolkt.
Afstudeerwerk van nieuwe generatie ontwerpers
In het hart van het oude centrum van Eindhoven bevindt zich de Design Academy Eindhoven. De academie is gevestigd in een oud gebouw van Philips (de Witte Dame) en aan de overkant ligt zelfs het eerste fabrieksgebouw ooit van de roemruchte familie. Het gebouw dat meer dan een eeuw geleden symbool stond voor innovatie en technologische vooruitgang, vormt tegenwoordig het ideale decor voor de vooruitstrevende projecten van de ontwerpacademie.
Tijdens de Dutch Design Week exposeren 171 ontwerpers op de academie hun afstudeerwerk. De studenten zijn afkomstig uit alle windstreken en hebben nieuwe concepten, oplossingen en producten bedacht die alvast een blik werpen op de samenleving van de toekomst. In die futuristische maatschappij speelt 3D printen een centrale rol en het zal je daarom niet verbazen dat meerdere ontwerpers deze technologie als instrument voor de realisatie van hun designs hebben ingezet.
Lees meer:
Nederland een van de pioniers binnen de 3D printing
Amsterdam heeft reputatie als 3D print stad
Eindhoven maakt inhaalslag met nieuwe initiatieven
Eindhoven steeds vaker in het nieuws met 3D prints
Combinatie van motion capture en 3D printing
Een bijzonder ontwerp is dat van student Audrey Large, die 3D prints maakt waarvan de digitale modellen zijn ontworpen en bewerkt met motion capture software. Dit is een revolutionaire methode voor 3D design en resulteert in geprinte objecten die de ontwerpster zelf mocaps noemt. In deze mocaps smelten de fysieke en digitale realiteit samen.
Audrey gebruikt motion capture software om een object te scannen en heeft hiervoor dus geen 3D scanner nodig. Wel exporteert ze de gegenereerde data naar 3D software, zodat ze het gescande object met behulp van een 3D printer kan printen. Deze print kan ze met de motion capture software opnieuw scannen, waarna het hele proces zich herhaalt.
Het concept van Audrey is uniek in die zin dat het een brug slaat tussen de digitale en materiële werkelijkheid. Andere technologieën zoals Virtual Reality (VR) en Augmented Reality (AR) beogen iets vergelijkbaars, maar leveren vooralsnog minder concrete resultaten op als het aankomt op het ontwerpen en printen van objecten.
Lees meer:
Wat is motion capture precies?
Wat is 3D software precies?
Wat is Augmented Reality precies?
Wat betekent Augmented Reality voor de maatschappij?
Anders bouwen met 3D printtechnieken
Een ander ontwerp dat er tijdens de expositie uitspringt, is dat van Fransje Grimbere. Ze gebruikt op maat gemaakte weefgetouwen om textielsoorten in de vorm van touw met elkaar te verweven. Het eindresultaat wordt overgoten met hars zodat het een harde, duurzame structuur wordt. De gelijkenis met een harsgebaseerde printtechniek als stereolithografie is onmiskenbaar.
Maar ook andere 3D printtechnieken zoals Fused Deposition Modeling laten zich uitstekend met het concept combineren. Met name in de bouwwereld, waar 3D printen reeds aan een steile opmars bezig is, kan de technologie van de ontwerpster succesvol worden ingezet om grote structuren en gebouwen in korte tijd uit de grond te stampen.
Lees meer:
Wat zijn stereolithografie en Fused Deposition Modeling?
De invloed van 3D printen op de bouwwereld
3D printen van complete huizen nu al mogelijk
Zelf muziekinstrumenten 3D printen
Het laatste afstudeerproject dat we niet onbesproken willen laten, is dat van Kristaps Politis. Zijn collectie van digitale 3D modellen, Printstrument, bestaat uit onderdelen waarmee uiteenlopende muziekinstrumenten in elkaar kunnen worden gezet. Dit moet het leren spelen van bepaalde instrumenten toegankelijker en leuker maken voor kinderen.
Volgens Kristaps zou zijn collectie al tijdens de eerste muziekles aan bod moeten komen. Kinderen kunnen zo zelf bepalen welk muziekinstrument zij willen maken en zijn hierdoor sterker gemotiveerd het na het printen ook daadwerkelijk te bespelen. Net als bij het in elkaar zetten van een 3D printer kit, leidt dit volgens de ontwerper tot meer inzicht in de werking van het eindproduct.